به گزارش قدس آنلاین به نقل از تبیان ، یکی از ره آوردهای دوران ظهور و حکومت عادلانه حضرت مهدی علیه السلام آزادی انسان ها از بردگی و ستمگری است، بشری که در طول تاریخ ستم ها و ظلم ها، آزادی واقعی او را سلب کرده و او را به بردگی و بندگی کشیده است در آن دوران به آزادی واقعی و مشروع و دلخواه خود خواهد رسید. حضرت علی علیه السلام در این باره فرمود: «لیحل فیها ربقاً و یعتق رقّاً» مهدی بر سیره صالحان رفتار می کند، تا گره ها را بگشاید، و بردگان [و ملّت های اسیر و رنج دیده و ستم کشیده] را آزاد سازد. (نهج البلاغه، خطبه 150)

عوامل گناه برچیده می شود

مهم ترین عامل صدور گناه از انسان طمع و حرص او به اندوختن مال دنیا و احساس نیاز انسان به متاع دنیا است. وقتی انسان به قدر کفایت از مال و ثروت بهره مند گشته و عزت و آبروی اجتماعی بیابد و بینش او الاهی شود و دنیا و متاع آن برایش بی ارزش گردد و به یقین برسد که تمامی وعده های الاهی حق اند و - گرچه دیگران نخواهند و نپسندند و در سر راه تحقق آن مانع بتراشند - بالاخره محقق خواهند شد؛ اگر انسان به یقین برسد که معاد و حساب و کتابی در کار است و بهشت و آنچه در آن است قابل مقایسه با عمر دنیا و آنچه در آن است نبوده، دیگر انگیزه ای برای ارتکاب گناه باقی نمی ماند.

موانع بی شماری مثل حکومت عدل فراگیر که رهایی از عدالت آن امکان ندارد، محیط امن و امان و سالم و عدم پذیرش فساد و تباهی و گناه از طرف عموم مردم، مانع صدور گناه خواهد بود، پس انگیزه، مفقود و مانع، موجود می شود

به خصوص که بنابر برخی روایات و استدلالهای برخی محققان فرزانه، عمر ابلیس نیز با قیام حضرت مهدی علیه السلام تمام خواهد  شد و به استناد برخی روایات آن ملعون به دست نبی اکرم صلی الله علیه و آله در بیت المقدس ذبح خواهد شد و تسویلات و وسوسه ها و تزیین های او هم منقطع می گردد. (طباطبائی، المیزان [عربی] ج 14، ذیل آی   36، سوره ی حجر، ص 160، 161، 175) از طرف دیگر، موانع بی شماری مثل حکومت عدل فراگیر که رهایی از عدالت آن امکان ندارد، محیط امن و امان و سالم و عدم پذیرش فساد و تباهی و گناه از طرف عموم مردم، مانع صدور گناه خواهد بود، پس انگیزه، مفقود و مانع، موجود می شود.

رشد و کمال انسان ها

عموم افراد در عصر ظهور در مراتب بالای رشد و کمال قرار می گیرند و زندگی اخلاقی و معنوی پیشه می کنند اما اجر و پاداش انسانهایی که در دوران قبل از ظهور زندگی می کنند و دین خود را نگه داشته اند و تسلیم وسوسه های شیطان نشده اند ، از مردمانی که در دوران ظهور زندگی خواهند کرد و تحت حاکمیت عدل الهی روزگار سپری می کنند، بیشتر و بالاتر است. در روایتی از امام صادق ( علیه السلام) نقل شده است که عبادت به همراه خوف و در دولت باطل ، مانند عبادت در حالت امن و دولت حق نیست . بدانید که هر یک از شما که نماز فریضه را فرادا و پنهان از دشمن و در وقت بخواند ( وقتی که علنی و با جماعت امکان ندارد ) خدا ، برای او ثواب بیست و پنج نماز واجب بنویسد و کسی که نماز مستحبی را در وقت اش به درستی بخواند ، خداوند برای او ثواب ده نماز مستحبی بنویسد و فردی که کار نیک و حسنهای انجام دهد خداوند ثواب بیست عمل حسنه برای او بنویسد و هر کس نیکوتر انجام دهد ، خداوند ثواب را مضاعف میکند . سپس حضرت در علت این پاداش میگوید : شما ، صابر همراه با امام و منتظر دولت حق هستید ، بر امام و بر جانهای خود از شر حاکمان ظلم در هراسید ، حق شما در دست ظالمان است و شما را از آن منع می کنند ، و شما را در تنگی و طلب معاش قرار داده اند ، در حالی که بر دین و عبادت و اطاعت از امام و ترس از دشمن خود صابر هستید . از این رو خداوند اعمال شما را چند برابر می کند. پس بر شما گوارا باد. سپس حضرت در پایان حدیث می فرمایند : به خدا سوگند ! هر یک از شما به این حال بمیرد ، نزد خداوند افضل است از بسیاری که در بدر و احد حضور داشتند . ( بحار ، ج 52 ، ص 127 ح 20) و در روایات متعدد انسان منتظر مانند فردی شمرده شده است که در رکاب پیامبر به شهادت رسیده است. (بحار ج 52 ، ص 126 ، ح 19)

آزمون و ابتلا ادامه دارد

از طرفی طبق روایتی ، شیطان کشته می شود و مردم در زمان ظهور از شر وسوسه ها و فریبهای او در امان خواهند ماند ، ولی باز هم انسان دارای حق انتخاب و اختیار است ، پس باز هم امکان خطا و اشتباه برای او هست . به عبارت دیگر ، نفس درونی و وسوسه های او ، آدمی را رها نمی کند . 

 دانش آموزی که در مقطع دبستان امتحان می دهد، در حد و اندازه علمی و توان فکری از او آزمون گرفته می شود و وقتی به مقطع راهنمایی و دبیرستان وارد می شود، با توجه به رشد علمی و فکری امتحان سختتری را باید پشت سر بگذارد

همچنین چون دنیا محل ابتلا و امتحان است و مردم دوران ظهور نیز امتحان میشوند ، امتحان آنان در مقطعی دیگر و به صورت دیگر و شاید مشکلتر انجام شود . به عنوان مثال ، دانش آموزی که در مقطع دبستان امتحان می دهد، در حد و اندازه علمی و توان فکری از او آزمون گرفته می شود و وقتی به مقطع راهنمایی و دبیرستان وارد می شود، با توجه به رشد علمی و فکری امتحان سختتری را باید پشت سر بگذارد. 
همین فرد، وقتی وارد دانشگاه شد ، باز باید امتحان بدهد و حتی ممکن است امتحان او به جای ده سوال ، فقط یک سوال باشد و به او اجازه استفاده از کتب نیز داده شود ، ولی روشن است که امتحان او ، بسیار سخت تر است و بخشش و ارفاق استاد نسبت به او کمتر میشود . اگر دانش آموز ابتدایی بشنود در دانشگاه چنین امتحانی میگیرند ، آن را شاید نوعی ظلم بداند و بگوید : چگونه است من که مقدار علم کمتری دارم باید سوالات بیشتری را آن هم به صورت حفظی پاسخ دهم ، ولی دانشجو هم سوالات کمتری دارد و هم حق استفاده از کتاب برای او است . ولی فردی که به همه دوره های تحصیلی اشراف دارد ، در مییابد که کلام این دانش آموز صحیح نیست . 
دوران ظهور نیز چنین است . هر چند امتیازاتی بی نظیر و بی بدیل دارد ، ولی امتحانات خاص خود را نیز دارد . قرآن کریم در مورد زنان پیامبر میگوید : ای همسران پیامبر ! هر کدام از شما گناه آشکاری مرتکب شد ، عذاب او دو چندان است ( احزاب / 30 ) یعنی انتساب شما به پیامبر به شما ویژگی و امتیازی داده است که اگر تقوا پیشه کنید، مانند دیگر زنان نیستید ( بلکه ممتازتر هستید ) و اگر خطایی مرتکب شوید نیز از دیگران بیشتر در عذاب هستید. (احزاب / 30 - 32) با توجه به دو نکته فوق روشن میشود که خداوند در همه حال نسبت به بندگان عدالت را مراعات می کند .

خلاصه سخن: مهم ترین عامل صدور گناه از انسان طمع و حرص او به اندوختن مال دنیا و احساس نیاز انسان به متاع دنیا است. وقتی انسان به قدر کفایت از مال و ثروت بهره مند گشته و عزت و آبروی اجتماعی بیابد و بینش او الاهی شود و دنیا و متاع آن برایش بی ارزش گردد و به یقین برسد که تمامی وعده های الاهی حق اند، دیگر انگیزه ای برای ارتکاب گناه باقی نمی ماند.
 

منبع: 
حرف آخر، ره آورد حکومت امام زمان (عج) از دیدگاه امام علی (ع) چیست؟ 
اسلام کوئست، آیا بعد از ظهور امام زمان (عج) مردم با وجود آزادی گناه انجام نمی دهند؟ 
جنبش سایبری